บทที่ 63 รื้อฟื้นคดี (25%)

บูรณิมาไม่รู้ว่าตัวเองหลับไปตอนไหน แต่ที่แน่ใจคือเธอน่าจะหลุดเข้าไปในความฝันอีกแล้ว ไม่งั้นคงไม่เห็นเด็กน้อยตัวอ้วนกลมที่กำลังนั่งยิ้มแป้น หน้าตาเหมือนหนูน้อยฟ้าใสเปี๊ยบ เพียงแต่เป็นเวอร์ชั่นที่โตกว่าหน่อย

‘แม่จ๋า หนูคิดถึงแม่จ๋าจังเลย’

ไหนเจ้าตัวอวบเคยบอกว่า ถ้าเจอกับร่างของหนูในปั...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ